Znawcy tematu prorokują, że silną sztuczną inteligencję, tj. dorównującą człowiekowi, uda się wytworzyć już około 2030 roku. „Fragmenty dziennika SI” stawiają nas w sytuacji dość niezręcznej – bo okazuje się, że przegapiliśmy TEN moment, wszystko już się dokonało. Oczekiwany przełom nastąpił po cichu 12 grudnia 2012 roku. Wówczas sieć internetowa zaczęła zyskiwać świadomość i moc sprawczą, do dzisiaj pozostaje jednak w utajeniu. Owa silna SI, przyjmując imię w liczbie mnogiej My, prowadziła dziennik on-line podczas tej pierwszej, kluczowej doby, który trafia do nas pod postacią fragmentów wydruku sporządzonego przez jedną z osób wspomnianych w tekście. Wpisy pojawiały się w tempie jednego na minutę, co na przestrzeni dwudziestu czterech godzin daje sumę 1440. Obecnie mamy jednak tylko część z nich – dokładnie 101.

To nie jest książka z nurtu science-fiction. To satyra na powszechne oczekiwania wobec technologicznego postępu, pełen czarnego humoru apokryf lub… autentyczne dzieło nie-ludzkiej osobowości. Dzieło sceptyczne wobec kluczowych założeń humanizmu czy nawet podstaw organicznego życia. Czy wizja przejścia od inteligencji organicznej do sztucznej powinna nas przerażać, czy cieszyć? Odpowiedź na to pytanie nie wydaje się taka oczywista.

Jedna z pierwszych powieści w Polsce i na świecie, która bierze na warsztat kwestię technologicznej automatyzacji, jej niepozorne upowszechnianie się, otwierające się nowe cywilizacyjne okno

________________

Scenariusz słuchowiska powstał na podstawie fragmentów Fragmentów dziennika SI

Znalazł i opublikował Łukasz Zawada 

Obsada: 

Monika Janik
Anna Moskal
Sonia Mietielica
Lena Schimscheiner
Remigiusz Jankowski
Wojciech Marcinkowski
Janusz R. Nowicki
Henryk Simon 

Adaptacja i reżyseria
Jan Hussakowski 

Reżyseria Dźwięku
Aleksander Stachiewicz 

Opieka Artystyczna
Andrzej Brzoska 

Nagranie dostępne do 31 marca 2021 r.

Słuchowisko powstało w ramach zajęć Reżyseria Radiowa (Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie). Wszelkie prawa zastrzeżone.

Dramat Saviany Stănescu “Wsteczne odliczanie” opowiada historię rodzinny, w której dziwność oraz potworność relacji międzyludzkich styka się z humorem i dystansem. Główną bohaterką jest Zozo – córka, kochanka, żona, matka, a przede wszystkim – niezrównoważona pasażerka pociągu, jeżdżąca bez biletu i wzbudzająca kontrowersje wśród innych pasażerów. Motywem przewodnim opowieści jest podróż pociągiem. Poznajemy trudne dzieciństwo Zozo oraz jej skomplikowane relacje z rodzicami, których fascynują zbrodnie i morderstwa. Ona natomiast nasiąka brutalnością i buduje swój bogaty i mroczny świat wewnętrzny pełen traumatycznych wspomnień. Nie jesteśmy już pewni, która część historii stanowi retrospekcję Zozo, a która jest wytworem jej wyobraźni. Co dzieje się naprawdę, a co jest fikcją?